اثر منابع مختلف روی بر رشد، برخی فراسنجه های شکمبه و پلاسما ی بره های نر مهربان

thesis
abstract

دو آزمایش طراحی شد تا اثر منابع مختلف روی جیره را بر عملکرد، متابولیت های شکمبه و پلاسما، قابلیت هضم مواد مغذی و ابقاء برخی مواد معدنی در بره های نر مهربان مورد بررسی قرار گیرد. آزمایش اول: 20 بره 7-6 ماهه بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند و تیمارها شامل تیمار اول (جیره پایه بدون افزودن روی حاوی 47/22 پی پی ام روی)، تیمار دوم (جیره پایه + 40 پی پی ام روی به صورت سولفات روی)، تیمار سوم (جیره پایه + 20 پی پی ام روی به صورت روی پروتئینات) و تیمار چهارم (جیره پایه + 40 پی پی ام روی به صورت روی پروتئینات) بودند. این آزمایش 70 روز طول کشید. روزانه خوراک داده شده و پسمانده آن برای هر حیوان اندازه گیری شد تا خوراک مصرفی (بر اساس ماده خشک) بدست آید. در روز های 0، 28، 30، 65 و 70 آزمایش از هر بره قبل از نوبت غذایی صبح خونگیری شد. در روز های 33 و 67 آزمایش قبل از نوبت غذایی صبح مایع شکمبه توسط لوله معدی گرفته شد. از نمونه های روز 28 و 65 جهت اندازه گیری غلظت گلوکز، ca،p ، zn، fe و cu پلاسما و فعالیت alp، balp سرم، فعالیت sod گلبول های قرمز و پارامترهای هماتولوژی استفاده شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم در روز صفر و 28 آزمایش و همچنین جهت اندازه گیری غلظت بتا کاروتن و ویتامین a سرم از نمونه های روز 30 و 70 آزمایش استفاده شد. آزمایش دوم: 4 بره از هر کدام از گروه های آزمایش اول بطور تصادفی به قفس های قابلیت هضمی انتقال یافتند تا اثر منابع مختلف روی جیره بر قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و ابقاء n، ca،p ، zn، fe و cu اندازه گیری شود. تغذیه بره ها مانند آزمایش اول بود. آزمایش قابلیت هضمی 18 روز طول کشید که شامل 12 روز عادت پذیری و 6 روز جمع آوری نمونه ها بود. در دوره نمونه گیری هر روز خوراک داده شده، باقی مانده احتمالی خوراک همچنین مقدار ادرار و مدفوع دفعی وزن و ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار sas و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. میانگین افزایش وزن روزانه، میانگین ماده خشک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی با دادن روی بهبود یافت (05/0> p). غلظت گلوکز، ca،p ، fe و cu پلاسما، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم و غلظت بتاکاروتن سرم، تعداد گلبول های قرمز, درصد هماتوکریت، غلظت هموگلوبینن و غلظت کل اسیدهای چرب فرار بین تیمارها اختلاف معنی داری نشان ندادند (05/0< p). غلظت روی پلاسما، فعالیت alp، balp سرم، فعالیت sod گلبول های قرمز، تعداد گلبول های سفید و تعداد لنفوسیت ها بین تیمار شاهد و بقیه تیمار ها اختلاف معنی داری نشان دادند(05/0> p) و افزودن روی سبب بهبود این پارامتر ها شد. گوارش پذیری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، چربی خام، ان-دی-اف، ای-دی-اف و ان-اف-سی بین تیمار ها تفاوتی نشان نداد (05/0< p). ابقاء n، ca،p ، fe و cu بین تیمار ها تفاوتی نشان نداد (05/0< p). ابقاء روی بین تیمار شاهد و بقیه تیمار ها اختلاف معنی داری نشان داد (05/0> p) اما بین تیمار های دریافت کننده مکمل روی اختلافی مشاهده نشد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد بره هایی که با جیره پایه حاوی 47/22 پی پی ام تغذیه شدند عملکرد پائین تری را نسبت به بره هایی که از مکمل روی استفاده کردند نشان دادند. نتایج کلی نشان داد که اضافه کردن 20 پی پی ام روی به صورت روی پروتئینات به جیره پایه حاوی 47/22 پی پی ام روی جهت حصول عملکرد بهتر بره های نر مهربان مناسب بوده و تفاوتی با سطح 40 پی پی ام روی به صورت سولفات روی و روی پروتئینات ندارد.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

اثر منابع مختلف مکمل سلنیوم بر رشد، فراسنجه های هماتولوژی و شکمبه در بره های پرواری مهربان

این آزمایش به منظور بررسی اثر منابع مختلف مکمل‌های خوراکی سلنیوم بر رشد، فراسنجه‌های هماتولوژی و شکمبه در بره‌های پرواری مهربان به مدت 70 روز انجام شد. تعداد 24 رأس بره نر مهربان با میانگین سن 5-4 ماه و میانگین وزن بدن 7/2 ± 8/35 کیلوگرم، بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه بدون افزودن مکمل سلنیوم، حاوی 06/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم)؛ 2) جیره شاهد + 2/0 میل...

full text

اثر منابع مختلف مس بر برخی فراسنجه های شکمبه و پلاسما و عملکرد بره های نر مهربان

دو آزمایش طراحی شد تا اثر منابع مختلف مس جیره بر عملکرد، متابولیت های شکمبه و پلاسما، گوارش پذیری مواد مغذی و ابقاء برخی مواد معدنی در بره های نر مهربان مورد بررسی قرار گیرد. آزمایش اول: 20 بره 7-6 ماهه بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند و تیمارها شامل تیمار 1: سولفات10 (جیره پایه + 10پی پی ام مس به شکل سولفات مس)، تیمار 2: سولفات20 (جیره پایه + 20پی پی ام مس به شکل سولفات مس)، تیمار 3: پروتئینات...

15 صفحه اول

اثر سطوح و منابع مختلف سلنیوم بر عملکرد و برخی فراسنجه های شکمبه و پلاسمای بره های نر مهربان

به منظور بررسی اثر سطوح و منابع مختلف مکمل های سلنیوم جیره بر عملکرد، متابولیت های شکمبه، پلاسما و سرم، هماتولوژی، قابلیت هضم مواد مغذی و ابقاء برخی مواد معدنی در بره های نر مهربان دو آزمایش طراحی گردید. آزمایش اول شامل 30 بره 5-4 ماهه بود که بطور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل: 1) گروه شاهد (جیره بدون افزودن مکمل سلنیومی، که حاوی 06/0 پی پی ام سلنیوم بود)، 2) جیره شاهد + 2/0 پی پی ا...

اثرات محافظتی روی بر سمیت کادمیوم و برخی از فراسنجه های شکمبه، پلاسما و عملکرد بره های نر مهربان

اما ضریب تبدیل غذا کمتری داشت (05/0p<). افزودن روی صرفنظر از سطح باعث افزایش معنی دار افزایش وزن روزانه و کاهش ضریب تبدیل غذایی نسبت به تیمار حاوی کادمیوم بدون افزودن روی (تیمار 2) شد. افزودن کادمیوم بدون افزودن روی باعث افزایش معنی دار فعالیت ast و کاهش فعالیت alp و balp نسبت به بقیه تیمارها شد (05/0p<). غلظت پروتئین تام، گلوبولین، اوره، کراتینین سرم و گلبول سفید، گلبول قرمز و درصد هماتوکریت ب...

15 صفحه اول

اثر منابع مختلف مکمل سلنیوم بر رشد، فراسنجه های هماتولوژی و شکمبه در بره های پرواری مهربان

این آزمایش به منظور بررسی اثر منابع مختلف مکمل های خوراکی سلنیوم بر رشد، فراسنجه های هماتولوژی و شکمبه در بره های پرواری مهربان به مدت 70 روز انجام شد. تعداد 24 رأس بره نر مهربان با میانگین سن 5-4 ماه و میانگین وزن بدن 7/2 ± 8/35 کیلوگرم، بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه بدون افزودن مکمل سلنیوم، حاوی 06/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم)؛ 2) جیره شاهد + 2/0 میل...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه بوعلی سینا - دانشکده علوم کشاورزی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023